استاد مصباح و اندیشه اجتماعی

استاد مصباح یزدی (ره)، به حق از معدود استوانه های سترگ حوزه معارف اسلامی در دوره معاصراست که برغم اقتضائات معمول رشته ها و گرایش های تخصصی خود(فلسفه، کلام، عرفان، فقه، تفسیر، اخلاق)، موضع غالب فردگرایی روان شناختی در مقابل موضع جمع  گرایی جامعه شناختی(پذیرش ترکیب اعتباری جامعه و نفی اصالت فلسفی آن)، مشرب و مرام غالب فرهیختگان و فاضلان حوزوی؛  بیشترین اهتمام را به اندیشه ورزی، و بازخوانی اجتهادی اندیشه های اجتماعی اسلام متناسب با ضرورت ها و اقتضائات عصری، پاسخ دهی به سوالات و شبهات مطرح،  و موضع گیری نظری و عملی قاطع در برخورد با جریانات فکری فرهنگی ناهمسو در کشور و در جهان اسلام داشته است. استاد اگرچه در اصل روی آوری به حوزه اجتماعیات به پیش گامان این سیره مرضیه همچون ابونصرفارابی، نصیرالدین طوسی، علامه طباطبایی، شهید مطهری و شهید صدر اقتدا کرده است؛ اما از حیث روزآمدی و عطف توجه به نیازهای زمانه، تنوع مباحث، تنوع رویکردها، دارا بودن موضع انتقادی، بعضا عرضه این اندیشه ها در تریبونهای مختلف و بازخوردگیری؛ ویژگی های منحصر بفردی دارد که در بخش ویژگی های اندیشه اجتماعی استاد بدانها اشاره خواهد شد.